بسم الله
کم
کمک سردی زمستان بار سفر می بندد و راهی سفر طولانی می شود، می رود در
انتهای جاده ای دور به انتظار بایستد، انتظاری که شاید هرگز پایانی برایش
نباشد. اگر شما آنقدر دل هایتان را بهاری کنید که زمستان فرسنگ ها دور از
درون شما باشد، این انتظار برای همیشه انتظار خواهد ماند!
اگر دل تان را غسل تطهیر دهید، دل تکانی کنید و پاک شوید، بی شک بهار دلتان همیشه زنده می ماند و زمستان لنگان پای می شود و از آمدن واهمه می کند.
این بار به پا خیزید برای دل تکانی!!
چکمه های زمستانی و لباس های گرم و پشمی تان را در آورده اید چون بهار دل انگیز در راه است.
بیایید این بار قرار بگذاریم همزمان با خداحافظی نمادین با زمستان، از سردی و رخوت زمستان وجودمان هم خداحافظی کنیم و کهنه گی های درون دل هایمان را از سیاهی و زخم های زخمتی که گاه در روح مان ذوق می کند، بیالاییم و نو کنیم. با آمدن بهار، دل تکانی کنیم و با بازسازی روحیه، تغییرات در خود و زندگی مان بدهیم و سعی کنیم چون بهار سبز و جاری باشیم و برای همیشه هم تازه بمانیم .
۰ نظر
۱۰ اسفند ۹۲ ، ۱۴:۱۹