پنجمین پیشوای امامت و رهبری

بسم الله

امام ابو جعفر، باقر العلوم ، پنجمین پیشوای ما ، جمعه‏ی نخستین روز ماه رجب سال پنجاه و هفت هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. (1) او را«محمد» نامیدند و«ابو جعفر»کنیه و«باقر العلوم‏»یعنی‏«شکافنده‏ی دانشها» لقب آن گرامی است.
به هنگام تولد هاله‏ای از شکوه و عظمت نوزاد اهل بیت را فرا گرفته بود، و همچون دیگر امامان پاک و پاکیزه به دنیا آمد.
امام باقر (علیه السلام) از دو سو-پدر و مادر-نسبت‏به پیامبر و حضرت علی و زهرا علیهم السلام می‏رساند ، زیرا پدر او امام زین العابدین فرزند امام حسین ، و مادر او بانوی گرامی‏«ام عبد الله‏» (2) دختر امام مجتبی علیهم السلام است.
عظمت امام باقر (علیه السلام) زبانزد خاص و عام بود ، هر جا سخن‏از والایی هاشمیان و علویان و فاطمیان به میان می‏آمد او را یگانه وارث آنهمه قداست و شجاعت و بزرگواری می‏شناختند و هاشمی و علوی و فاطمیش می‏خواندند.
راستگوترین لهجه‏ ها و جذاب‏ترین چهره‏ ها و بخشنده ‏ترین انسانها برخی از ویژگیهای امام باقر علیه السلام است.