بسم الله

طینت مردم اصفهان با حب محمد و آل محمد صلواتالله علیهم قوام گرفته است و این حقیقتی است که در طول جنگ روز به روز بیش از پیش به اثبات رسیده است.
لشکر مقدس امام حسین(علیه السلام ) شهرت خطشکنی دارد و این نشان شجاعت و ایمان است که بر تارک شهر اصفهان میدرخشد. شجاعتی که ریشه در یقین داشته باشد، شجاعت حقیقی است و در سختترین شرایط نیز از دست نمیرود.
امروز بعد از یازده قرن که از تولد آخرین حجت خدا در کرهی زمین میگذرد، نشانههای صدق وعدههای قرآن و احادیث ظهور بیشتری یافته است. عصر جاهلیت ثانی تاریکترین روزهای خویش را نیز سپری کرده و این خود نشانهای دیگر است. مگر نه اینکه فجر صادق هنگامی سر میرسد که شب کامل شده باشد؟
رایحهی ظهور موعود دلِ شیفتگان حق را بیتاب کرده است و آنان را به صحنهی حضور کشانده. اگرچه هنوز جراحتی که از شهادت علمدار بر قلب لشکر امام حسین(علیه السلام ) نشست ، تازه است، اما چه جای ماندن؟ آسمان اصفهان طلعت ستارهای دیگر را جشن گرفته است و باران نور میبارد. آب، آب است؛ خاک، خاک و شهر، شهر. افسوس که چشم ظاهربین راهی به سوی باطن اشیا ندارد.