سیرۀ خانوادگی اسوه های تهذیب
بسم الله
وقتی ابن سینای زمان ما، دست همسرش را می بوسد.
ااندیشمند بود و تمام علم خود را به دنیای معنویت و فقه محدود نکرد بلکه فعالیت های علمی و پژوهشی بی شماری در زمینۀ فلسفه، هنر و زیبایی شناسی انجام داد و کتاب های بسیاری به رشته تحریر درآورد.
ااین فقیه دنیای اسلام که امام (ره) به ایشان لقب ابن سینای زمان را داده بودند. سال 1304 در تبریز به دنیا آمد. در همان دوران ابتدایی تحصیل، به دلیل فقر مالی مدرسه را رها کرد و مشغول کار شد اما عشق به مطالعه و تحصیل باعث شد همراه کار، ادامه تحصیل هم بدهد. شخصیت مرحوم علامه جعفری (ره) در داخل خانه با شخصیت علمی اش کاملاً متفاوت است. به گفته فرزند ایشان (علیرضا جعفری)، علامه وقتی از کتابخانه وارد اندرونی می شد، دقیقاً هم سطح خانواده بود. محیط خانه را آن چنان پر از صفا و صمیمیت می کرد که منزل برای خانواده اش بهتر و لذت بخش تر از هر جای دیگری باشد. ما شخصیت علمی استاد را در داخل خانه ملاحظه نمی کردیم. مرحوم مادرم سواد چندانی نداشت ولی زن بسیار بامعرفتی بود. پدرم مجذوب فداکاری های او بود و مادرم را بسیار دوست داشت. علامه در مواجهه با مادرم، جایگاه علمی و اجتماعی خودش را فراموش می کرد. استاد بسیار از ایشان قدردانی می کرد و اعتقاد داشت موفقیتش را تا حد چشمگیری مدیون محیط آرام و بی توقعی است که مادرم در منزل فراهم آورده. او همیشه به ما می گفت والده شما مانع کارم نشد و اجازه داد در تلاش و فعالیت علمی آزاد باشم. با تمامی مشکلات دوران زندگی من، به خصوص در سال های اقامت نجف دست و پنجه نرم کرد.
علیرضا جعفری در خاطره ای از دوران کودکی اش می گوید: روزی در منزل، سوء تفاهمی جزئی بین استاد و والده ام پیش آمد و عباراتی نسبتا تند و تلخ بین شان ردّ و بدل شد. پس از گذشت مدت زمانی، وقتی استاد عازم رفتن به بیرون از منزل بود با نهایت فروتنی جلو آمد و دست مادرم را بوسید و عذرخواهی کرد.
غلامرضا گلی زوارهای، سرای اهل صفا، ص 269، به نقل از علیرضا جعفری فرزند علامه محمد تقی جعفری (ره )
معاونت تهذیب حوزه علمیه