بسم الله
بسم الله
به
گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی آثار حضرت آیت‌الله مصباح یزدی، ایشان در تاریخ
91/12/3 در سخنانی در جمع شرکت‌کنندگان در دوره آموزشی کوثر ولایت که به
همت مؤسسه ولاء برگزار شده بود، با اشاره به نعمت بزرگ ولایت، وجوب
شکرگزاری و قدردانی از منعم را از امور بدیهی و بی‌نیاز از اثبات دانست و
گفت: حتى علمای علم کلام برای اثبات وجوب تحقیق و شناخت خدا، در کنار دلیل
دفع ضرر محتمل به وجوب شکر منعم استدلال می‌کنند و می‌گویند هر عاقلی
می‌فهمد که نعمت‌هایی که دردست ماست از خود ما نیست و کسی به ما عطا کرده
است، و فطرت انسان اقتضا می‌کند که ولی نعمت را بشناسد و از او تشکر نماید.
بسم الله
کوه صفا را از آن جهت به این نام خوانده اند که صفی الله، یعنی برگزیده خدا (حضرت آدم) بر آن فرود آمد و کوه مروه را از آن رو به این نام نامیده اند که مراة، یعنی زن (همسر حضرت آدم) بر آن فرود آمد
آنچه از آیات قرآن در سوره های بقره، اعراف و طه در بیان داستان خلقت حضرت آدم (علیه السلام) برمی آید این است که: آدم (علیه السلام) در اصل و در آغاز برای این خلق شده بود که در زمین زندگی کند و نیز در زمین بمیرد، منتهی راه زمینی شدن آدم (علیه السلام) همین بوده که نخست در بهشت منزل گیرد، و برتریش بر ملائکه، و لیاقتش برای خلافت اثبات شود، و سپس ملائکه مأمور به سجده برای او شوند، و آنگاه در بهشت منزلش دهند و از نزدیکی به آن درخت نهیش کنند و او (به تحریک ابلیس) از آن بخورد و در نتیجه عورتش ظاهر گردد و در آخر به زمین هبوط کنند.
بسم الله
امیرالمومنین علی (علیه السلام) در حدیث شریفی درباره نکوهش تکبر و مساوی بودن حکم خداوند برای اهل زمین و آسمان فرموده است: پند و عبرت گیرید به آنچه خداوند با ابلیس رفتار کرد...
در نهج البلاغه "خطبه قاصعه" از امیرالمومنین علی (علیه السلام) به هنگام نکوهش کبر و خود برتربینى چنین مى خوانیم:
فاعتبروا بما کان من فعل اللَّه بابلیس اذا احبط عمله الطویل و جهده الجهید، و کان قد عبد اللَّه ستة آلاف یدری من سنی الدنیا ام من سنی الاخره عن کبر ساعة واحدة فمن ذا بعد ابلیس یسلم على اللَّه بمثل معصیته؟! کلا ما کان اللَّه سبحانه لیدخل الجنة بشرا بامر اخرج به منها ملکا ان حکمه فى اهل السماء و اهل الارض لواحد؛
پند و عبرت گیرید به آنچه خداوند با ابلیس رفتار کرد، در آن هنگام که اعمال و عبادات طولانى و تلاش و کوشش‌هاى او را که شش هزار سال بندگى خدا کرده بود ... به خاطر ساعتى تکبر ورزیدن بر باد داد، با این حال چه کسى بعد از ابلیس مى تواند از کیفر خدا در برابر انجام همان معصیت مصون بماند؟ نه، هرگز، ممکن نیست خداوند، انسانى را به بهشت بفرستد، در برابر کارى که به خاطر آن فرشته‌اى را از بهشت رانده است. حکم خداوند در باره اهل آسمان و زمین یکى است.
بسم الله
بسم الله
بسم الله الرحمن الرحیم
... و اگر در این باب به جز این تعبیری نبود که (خدا) در کتاب عزیزش می‌فرماید:
«تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ» (السجده، 16)
ترجمه:
پهلوهایشان از بسترهایشان جدا مىگردد [و] پروردگارشان را از روى بیم و
طمع مىخوانند و از آن چه روزیشان دادهایم انفاق مىکنند.
که از
برخواستن‌شان تعبیر فرموده که می‌رساند آنان از لذت‌شان دست بر می‌دارند و
مخصوصاً با کلمه‌ی «ربّهُم» فرموده و با پروردگارشان به مناجات می‌ایستند،
همین تعبیر برای عارفان و کسانی که مدعی حبّ خدای تعالی هستند کفایت
می‌کرد.
و هم چنین آن چه به داود علیه السلام فرمود: «من می‌بینم که به
خاطر من چه می‌کشند؟ و می‌شنوم که از حبّ من چه شکایت‌ها دارند؟»، بیش از
حد کفایت است؛ و هم چنین آن چه به کلیم‌اش حضرت موسی بن عمران علیه السلام
فرمود: «دروغ میگوید کسی که گمان دارد که مرا دوست می‌دارد، ولی چون
تاریکی شب او را فرا می‌گیرد، از حضور من به خواب می‌رود».
و اگر از خوف
آتش و رغبت به بهشت متأثر می‌شود، روایاتی را ملاحظه کند که در ثواب نماز
شب و گریه کردن از خوف خدا الهی وارد شده است. دیلمی در ارشاد از پیغمبر
صلی الله علیه و آله روایت کرده است که فرمود:
«هیچ مؤمنی نیست که از چشمش به قدر بال مگسی اشک بیرون آمده و به صورتش برسد، مگر آن که خدای تعالی او را بر آتش جهنم حرام می‌کند.»
و فرمود:
«چشمی که از خوف خدای تعالی گریه کند، آتش را نخواهد دید».
بسم الله
بسم الله
بسم الله
چرا باید مهارت های زندگی را یاد بگیریم؟
زندگی و احساس زندگی کردن با زنده مانی متفاوت است. عده ای زندگی می کنند و از زندگی معنا یا معانی ای به همراه دارند و برخی نیز زنده مانی می کنند و فقط زنده اند.